این برج متعلق به حسن علاءالدوله حاکم وقت ری می باشد. او معلم نیز بوده است. بر اساس آنچه در کتیبه ذکر شده، حسن علاءدوله در چهارم صفر 675 قمری(شنبه،چهارم مرداد ماه 675 هجری شمسی) در گذشت. او را پس از مرگش در مرکز ورامین به خاک سپردند.

پسر او، فخرالدین حسن علاءالدوله ودین نام داشت که پس از مرگ پدرش بر روی مزار او برجی بنا کرد که از نظر معماری دارای سبکی کاملا منحصر به فرد و چشم نواز است. تاریخ اتمام ساخت این برج که بیش از هفتصد و پنجاه سال قدمت دارد به سال 688 هجری قمری(667 هجری شمسی) مقارن با اواخر سلطنت ارغون خان بر می گردد.

اجداد فخرالدین، پسر علاء الدوله، از فرمانروایان ری بوده اند. بعد از ساخت برج، فخرالدین پسر علاء الدوله نیز به حکومت بغداد گمارده شد. او در سال ۶۹۱ به سمت بغداد رفت و در سال ۷۰۹ در آن شهر در گذشت. پدر و پسر علاء الدوله هر دو لقب فخرالدین داشته اند. حسن علاء الدوله با علاءالدوله سمنانی از بزرگان تصوف ایرانی و از شاعران و نویسندگان سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری نیز خویشاوند بوده است.

زیرا علاء الدوله عمویی داشت به نام سید جمال الدین قاسم بن جمال الدین محمد که در ورامین اقامت داشت و تنها دخترش ، زهره را به حاکم سمنان داد و از آن دختر، دو پسر به نام ملک جلال الدین و ملک شرف الدین به دنیا آمدند که علاءالدوله سمنانی فرزند اوست.